Baxter και εγώ κατευθυνθήκαμε για το πρωί μας. Ήταν ένα όμορφο πρωί. Δεν ήμουν πιεσμένος για το χρόνο, οπότε επέλεξα να ακολουθήσω μια μακρύτερη διαδρομή από το συνηθισμένο – μια διαδρομή που περπατάμε μόνο λίγες φορές το χρόνο.
Περνούσαμε, ο Baxter sniffing όλες τις μυρωδιές και εξαπλώνοντας το άρωμά του γύρω.
Στη συνέχεια, μέρος του He έσκαψε στα τακούνια του. “Οχι. Δεν πηγαίνω περαιτέρω. ”
Η πρώτη μου παραδοχή είναι ότι έχω ένα πολύ τεμπέλης σκύλο και πηγαίνω σε μια μακρύτερη βόλτα σίγουρα τον φορούσε. Επιπλέον, συναντήσαμε μερικούς ανθρώπους και περπατήσαμε μερικά αγροκτήματα όπου έχουμε γνωρίσει σκυλιά πριν. Ήθελε να κοινωνικοποιήσει. Ήταν πεισματάρης.
Ήταν ενοχλητικός.
Είχαμε μια συζήτηση. “Δεν χρειάζεται να ρουφούν όλες τις μυρωδιές, να συναντήσετε όλους τους ανθρώπους και να δείτε όλα τα κουτάβια. Εμείς περπατάμε. Τώρα ας πάμε. ” Και έβγαλα να σέρνω το σκυλί μου. Δεν ήταν χαριτωμένο.
Η Lindsay δημοσίευσε τον περασμένο μήνα για το τι πρέπει να κάνετε όταν ο σκύλος σας αρνείται να περπατήσει. Η αλλαγή του ρυθμού ήταν κάτι που προσπάθησα, αλλά δεν μπορούσα να πάρω Bax για να κάνω ένα βήμα, οπότε η επιτάχυνση δεν συνέβαινε.
Δεν απολάμβανα την αλλαγή της διαδρομής επειδή είχαμε δύο επιλογές: προς τα εμπρός ή πίσω. Ο Bax και εγώ ήμασταν σχεδόν στα μισά του δρόμου.
Ακόμα κι αν είχαμε γυρίσει, είχαμε πολύ περισσότερα από 3 χιλιόμετρα για να περπατήσουμε για να φτάσουμε στο σπίτι. Εάν ο σκύλος μου ήταν ήδη εξαντλημένος, θα εξακολουθούσε να εξαντλείται με την αντίθετη κατεύθυνση.
Περνούσαμε, ο Bax έπεσε πίσω μου, σέρνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο. Με γκρεμίζω και σκοντάφτει.
Τελικά βρήκα ένα γραμματοκιβώτιο που γνωρίζω ότι είναι ένα από τα προτιμώμενα σημεία του για να μυρίζει και να αφήσει το άρωμά του. Έτσι κάναμε ένα διάλειμμα.
Καθώς βρισκόμασταν εκεί, άρχισα να σκέφτομαι. Ο Baxter δεν ήταν κουρασμένος. Φοβόταν – ή τουλάχιστον απίστευτα απροσδόκητο για το τι ήταν μπροστά στη διαδρομή.
Ακριβώς επάνω στο δρόμο έζησε ένα όχι πολύ καλό σκυλί. Αν είναι έξω, είναι σπάνια δεμένο, και έχει έρθει να τρέχει έξω σε μας μερικές φορές.
Δεν είναι κακός, αλλά είναι επιθετικός. Ο σύζυγός μου και εγώ και οι δύο κατέληξαν φυσικά να πιέζουμε αυτό το σκυλί μακριά από το Baxter, όλη την ώρα φωνάζοντας στο σπίτι για κάποιον να έρθει και να πάρει το σκυλί τους.
Οι εμπειρίες δεν ήταν αρκετά κακές για να με αποτρέψουν από το περπάτημα σε αυτή τη διαδρομή, αλλά σίγουρα ήταν για το Baxter.
Ένιωσα πολύ άσχημα επειδή δεν άκουσα τι μου είχε πει ο σκύλος μου. Είχαμε μια άλλη συζήτηση.
“Θα περάσουμε στην άλλη πλευρά του δρόμου. Μείνεις στην άκρη μου. Θα περπατήσουμε και δεν θα σταματήσουμε. Θα σε κρατήσω ασφαλείς. ”
Υπήρχε ακόμα σέρνοντας, αλλά κράτησα τον Baxter πιο κοντά σε μένα, αντί να απλώνεται πίσω. Διατήρησα σταθερό ρυθμό. Μίλησα ήσυχα και ενθαρρυντικά για τον Baxter αντί να του δίνω τη σιωπηλή θεραπεία ή να είμαι σκληρή – όπως ήμουν νωρίτερα.
Ο σκύλος ήταν έξω και άρχισε να γαβγίζει. Ευτυχώς, έφτασε μόνο στο δρόμο κάτω από το δρόμο και όχι στο δρόμο, οπότε ο Baxter και εγώ απλά περπατούσαμε μέχρι να περάσουμε με ασφάλεια.
Στη συνέχεια, πήραμε ένα άλλο διάλειμμα για μια ανακουφιστική ρύθμιση έντασης.
Ο υπόλοιπος περίπατος πήγε ομαλά. Όχι πολύ περισσότερο σύρθηκε. Και έμαθα ένα ουσιαστικό μάθημα για να μην υποθέσω ότι ξέρω τι οδηγεί τη συμπεριφορά του σκύλου μου.
Πάρτε ένα λεπτό και σκεφτείτε την κατάσταση, συμπεριλαμβανομένων εναλλακτικών εξηγήσεων για αυτό που αισθάνεται.
Και για να είμαστε σαφείς, δεν θα περπατάμε πλέον σε αυτή τη διαδρομή.
Έχετε ποτέ παρεξηγήσει τι σας λέει ο σκύλος σας;
Ενημερώστε μας στα σχόλια!
Επιπρόσθετοι πόροι:
Τι να κάνετε όταν ο σκύλος σας αρνείται να περπατήσει
Τι να κάνετε όταν το σκύλο σας δαγκώνει το λουρί
Πάρτε το σκύλο σας για να δώσετε προσοχή – να είστε απρόβλεπτες
Πώς να αυξήσετε την εστίαση του σκύλου σας σε περιπάτους
Πώς να σταματήσετε το σκυλί σας από το τράβηγμα στο λουρί
Σημείωση: Η Julia Thomson είναι blogger στο σπίτι σε 129 στρέμματα όπου γράφει για τις περιπέτειες της χώρας που ζει και ανακαίνιση DIY. Γράφει τακτικά για αυτό το mutt.